Na podstawie wytycznych dla przyszłych przewodników psów Kanadyjskiej Policji Górskiej, przygotowujących się do pracy poprzez szkolenie szczeniąt poddawanych selekcji do jednostki K9

Tłumaczenie z oryginału: Agata Woźniak



Dobry przewodnik psa jest cierpliwy.

Rozumie, że szkolenie zajmuje dużo czasu i jest chętny, by ten czas poświęcić.

Jest inteligentny i myśli jasno jakie efekty może dać jego postawa w stosunku do psa.

Ma także tą umiejętność czucia, precyzyjną intuicję, która powoduje, że psy robią to, co robią.

On szybko podejmuje decyzje i jest skuteczny we wszystkim co robi.


Nie myśli stereotypowo, ale jest elastyczny i zawsze gotowy, by zmienić swoje poglądy i metody oraz dostosować je do indywidualnych potrzeb i preferencji swojego podopiecznego.


Dobry przewodnik jest zdyscyplinowany emocjonalnie (panuje nad swoimi emocjami) i ma spokojne usposobienie. Nie jest podatny na wybuchy złości oraz ma umiejętność odpowiedniego stosowania zarówno pochwały, jak i kary.


Kiedy fizycznie karze zwierzę, robi to bezstronnie- bez ładunku emocji – kara jest rezultatem jego przemyślanej decyzji o użyciu siły w celu osiągnięcia pożądanego skutku, a nie sposobem odreagowania gniewu i chęci wyładowania swoich frustracji, tak by zemścić się na psie.


Dobry przewodnik jest prawy, w takim sensie, że pozostaje on sobą niezależnie od zachowania swojego psa, pozwala mu na to jego poczucie wartości i tożsamości.

Dobry przewodnik doskonale rozumie swojego podopiecznego, ale wie także, że jest to pies i tylko pies. Jest świadomy, że zwierzę robi niektóre rzeczy z przyczyn sobie tylko znanych, a żyje niekonieczne po to, by przez cały ten czas zadowalać swojego przewodnika.


Akceptuje fakt, że czasami jego pies będzie mniej odważny, że zwierzę nie posiada poczucia „fair play” i uczciwości, ale i nie robi czegoś złośliwie, a to dlatego, że jego natura wywodzi się od drapieżnika czekającego na swoją szansę.




Dobry przewodnik ma umiejętność sprawdzania siebie. Kiedy jego pies popełnia błąd, bądź nie rozumie ćwiczenia, pyta sam siebie: Gdzie popełniłem błąd?


Podsumowując, dobry przewodnik nie traktuje swojego psa jako rzeczy i własności, czy też jak sposobu na zdobywanie uznania poprzez wygrywanie nagród, ale traktuje go jako żyjący, oddychający i zupełnie unikatowy okaz natury. Poza tym, każdy jeden pies jest darem natury, który nie zdarzy się nigdy więcej.





Niektóre “rób” i “nie rób”
Poniżej przedstawiamy zasady jak osiągnąć sukces w szkoleniu psa.


Każdy trening musi być ukierunkowany na psa, co oznacza, rozwijanie jego instynktów i wydobywanie przypadkowych i nabytych zachowań. Sytuacje i zachowania muszą być interpretowane całościowo jako psie reakcje i zdolności, nie jako ludzkie.


Psa nie wolno ogłupiać.
On umie odczuwać upokorzenie tak samo jak dumę.


Jeżeli pies był nauczony wykonać konkretną rzecz, to nie wydawaj komendy jeżeli masz zamiar ją zlekceważyć. Nie chwal psa za jakieś zachowanie, jeżeli później za to samo chcesz go zbesztać.


Przez cały czas pies musi mieć możliwość obserwowania co ty robisz.


Pies zawsze musi rozumieć, że kiedy każesz mu wykonać daną rzecz, to teraz jest właśnie czas by to zrobić.


Trening musi każdorazowo zakończyć się w określony sposób. Pies musi rozumieć, że na koniec spotka go określona sytuacja: dla przykładu, jeżeli jest to tropienie, to musi on odnaleźć szukaną osobę.


Komendy powinny być wydawane zawsze za pomocą tych samych słów, tym samym tonem głosu i z zachowaniem takiego samego tempa mówienia.




Uprzedzaj zachowanie psa. Myśl z wyprzedzeniem o czasie i wydawaj swoje komendy zanim pies zadziała albo poruszy się.


Jeżeli pies wykona jedną rzecz źle, nie powtarzaj jej, ale wróć do początku, ponieważ psa uczy się tak, by uzyskiwać tylko zakończone całkowitym sukcesem zachowania.


Nagroda lub kara powinny następować bezpośrednio po danym zachowaniu. Ukaranie psa w późniejszym czasie niż niezwłocznie należy traktować jako okrucieństwo, a nie część treningu; dla psa nie będzie logicznego związku pomiędzy karą a jego zachowaniem.


Pies myśli jednotorowo. Ucz jednej konkretnej rzeczy w danym momencie. To wcale nie oznacza, że czas poświęcony na trening nie może zawierać pół tuzina innych zadań.


Daj psu czas, by zrozumiał twoją komendę. Żądanie natychmiastowego posłuszeństwa powoduje, że pies pogubi się.


Miej cierpliwość. Pies nie jest człowiekiem.
Pies jest pewnie bardziej skuteczny jako pies, niż przewodnik jako człowiek.


Odkryj więź. Wszystkie przyszłe treningi będą zależały od tego.


Pamiętaj, że pies nie może zadawać ci pytań, ani też rozumieć wszystkiego co do niego mówisz. On zna tylko słowa i komendy, których nazw ty go uczysz.


Sukces przewodnika polega na umiejętności sprawienia by pies zrozumiał, co musi zrobić a następnie na wdrukowaniu tego w jego mózg, tak by to zachowanie stało się instynktowne.


Zawsze bądź życzliwy.

Bądź stanowczy, silny, ale przede wszystkim musisz być przekonany, że wiesz dokładnie co chcesz i w jaki sposób to powinno być zrobione. Nigdy nie zaczynaj uczyć psa, jeżeli sam nie masz gruntownej wiedzy jak to zrobić, ani dokładnego, klarownego obrazu każdego etapu tej nauki.


Jeżeli to tylko możliwe zawsze miej swojego psa ze sobą. Nie możesz ćwiczyć z nim cały czas, ale to sprawi, że będzie on przyzwyczajony do twoich zachowań, słów, brzmienia, trening będzie łatwiejszy. Jednakże, kiedy podstawowe szkolenie zakończy się, pamiętaj by nie zrobić z niego psa domowego.



Nigdy nie pozwalaj innym ludziom bez powodu bawić się lub roztkliwiać nad twoim psem.
Ty jesteś przewodnikiem swojego psa i ma on zawsze być skupiony na Tobie.


Twoją pierwszą myślą jest twój pies.


Musisz zawsze kończyć trening sukcesem. Nigdy nie kończ jeżeli twój pies zrobił coś źle.
Korekta jest niezbędna.



Nigdy nie kończ pracy z psem, jeżeli między Wami coś nie gra. Zakończ trening sukcesem, ale zanim to zrobisz sprawdź, czy pies pokonał daną przeszkodę i czy on sam wie, że osiągnął sukces.


Nigdy nie karz psa jeżeli jesteś zły, albo nad sobą nie panujesz. Nigdy nie wybuchaj gniewem, kiedy ćwiczysz z psem. Jeżeli to zrobisz, on straci część swojego szacunku do ciebie.


Nie goń psa by go złapać, to on musi przyjść do ciebie, albo podążać za tobą. Nie namawiaj psa do przyjścia do ciebie, by następnie go ukarać. Będziesz żałował tego oszustwa.


Nie marudź psu, nie wydawaj mu nieustannie komend, nie denerwuj go swoim krzykiem.

Nie karz psa jeżeli nie słucha, dopóki nie będziesz pewien, że on w pełni rozumie co kazałeś mu zrobić.


Nie pozwalaj nikomu by wydawał twojemu psu komendy, kiedy ty z nim ćwiczysz.